Uit de oude doos - Golden Oldies

In eerdere blogposts heb ik al verteld hoe ik ooit met kalligrafie ben begonnen. Na mijn tweede zomerse stage wou ik niet wéér een jaar geduld oefenen. Met mijn ongeduldige karakter wou ik algauw meer nieuwe dingen leren. En zo ben ik in de Witruimte-cursussen van Annie Lernout van 't Schrijverke in Grimbergen terechtgekomen. (We gaan er nu even uit voor een klein beetje reclame...) Witruimte is een modulaire opleiding humanistisch cursief die op heel wat plaatsen in Vlaanderen wordt gegeven. Een module bestaat uit amper acht lessen, maar je kan zo snel al leuke tekstjes schrijven. Ok, mits wat oefening uiteraard. Naast elke 'gewone' module is er ook een zogenoemde 'bis-module' waarin creatieve toepassingen worden aangeleerd. Persoonlijk waren dat mijn favoriete modules - ik word zo blij als een kind als ik kan kliederen met kleur.

Een creatieve zomervakantie is het ideale moment om nog eens door mijn schetsboek te bladeren en allerlei leukigheidjes te herontdekken. Kijk even met me mee...

Met een simpel (kleur)potlood maak je al na een paar lessen iets leuks. Let vooral niet op de inhoud van dit tekstje, kalligrafiedocenten beschikken steevast over een hele voorraad pangrammen, zodat hun leerlingen zeker altijd alle letters van het alfabet kunnen oefenen.

Schrijven op een zwarte achtergrond = altijd een elegant effect. Dit kaartje hangt sindsdien boven mijn bureau op het werk. Kwestie van nuchter te blijven.

En de witruimte inkleuren is niet alleen een goede oefening, maar geeft meteen cachet. Hier heb ik een paar zachte kleurtjes in aquarelpotlood voor gebruikt. De art-nouveauliefhebber in mij werd er instant blij van en hiervan heb ik later dan ook meerdere kaartjes gemaakt.

Nu mochten we niet alleen in de bis-modules creatief zijn, daar was zeker ook plaats voor in de basismodules. Het resultaat van de derde module was zelfs een heus boek! Een kleine bloemlezing:

Op het einde van de laatste les netjes zelf ingebonden met de Japanse binding.

Huh? Stopt ze nu ook al halve bladen in dat boek? Helemaal niet: om in de Japanse sfeer te blijven, zijn de bladen voor het inbinden met de tekst naar buiten dubbelgevouwen.

Woordenwolk...

Vele kleintjes maken een groot.

Eenvoud siert.

I already told you how I started calligraphy. After two summer classes I did not want to wait another year to learn new things, so I looked for a teacher in my region. Since then, I have taken several classes with Annie Lernout, who teaches the Witruimte-method. My creative summer holiday was the right time to leaf through my old sketch pad and rediscover these golden oldies from the beginner's classes I took. 
- Just a simple pencil
- White on black is always elegant
- Colouring white spaces - doesn't this look very art nouveau?
Finally, at the end of the series of classes, we even made a real book! The last evening, we learned the Japanese binding, including outwards folded book pages to make it look even more Japanese.